Nefesim kesiliyor,
Kabuslarımı engelleyemiyorum.
Her şeyin güzelliği kayboluyor,
Kalbimdeki sonsuz ağrıyı karşılıyorum.
Hayatımın kayışını izliyor,
Çığlıklarımla yavaşça eriyorum.

“Küçüklüğümden beri duygularımı ve düşüncelerimi ifade edebilmek için şiiri kullandım.

Kanserle bu denli yüz yüze geldikten sonra artık bu düşünceleri ve duyguları daha fazla ertelemeden paylaşmak istediğimi fark ettim.

Dahası, şiirlerimde yalnızca kendimin değil başka insanların da hissettiklerini yazıyormuş gibi düşündüğüm için bu kitapta herkesin

kendinden bir parça bulacağını tahmin ediyorum. Duygularımızı, düşüncelerimizi, hayallerimizi; kısacası kendimizi açıklamaktan korkmadığımız yarınlara...”

Ecem Badik